Զրոյց երեսուն­եօթերորդ – Գլուխ Գ.ԿԸ ՀԱՒԱՏԱՄ ԵԿԵՂԵՑՒՈՅՆ`
ՄԻԱԿ, ՍՈՒՐԲ, ԿԱԹՈՂԻԿԷ ԵՒ ԱՌԱՔԵԼԱԿԱՆ (3)

Հարցում թիւ 129. Ինչու՞ միայն մէկ Եկեղեցի գոյութիւն կրնայ ունենալ։
Ինչպէս որ կայ միայն մէկ Քրիստոս, նոյնպէս ալ միայն մէկ Քրիստոսի մարմին կրնայ գոյութիւն ունենալ, մէկ հարս Քրիստոսի, ուստի եւ միայն մէկ Եկեղեցի, Յիսուս­Քրիստոսի Եկեղեցին։ Քրիստոս գլուխն է, իսկ Եկեղեցին` մարմինը. Միասին անոնք կը կազմեն ամբողջական Քրիստոսը (Սուրբ Օգոստինոս)։ Ինչպէս որ մարմինը, թէեւ կը բաղկանայ զանազան անդամներէ, սակայն կը կազմէ միութիւն մը, նոյնպէս նաեւ Եկեղեցին մէկ է` ընդմէջ իր զանազան տեղական եկեղեցիներուն։ Միասին անոնք կը կազմեն ամբողջական Քրիստոսը։
Յիսուս հիմնեց իր Եկեղեցին Առաքեալներու վրայ. Մինչեւ օրս Եկեղեցին կը մնայ այս հիման վրայ։ Առաջնորդութեամբ պաշտօնէութեանը Պետրոսի, որ, ինչպէս կ՛ըսէ Իգնատիոս Անտիոքացին, կը նախագահէ սիրոյն, Առաքեալներու հաւատքը աւանդուեցաւ Եկեղեցւոյ մէջ սերունդէ սերունդ։ Նոյնպէս կարելի է ըսել խորհուրդներու մասին, զոր Յիսուս յանձնեց առաքելական դասին. Անոնք կը շարունակեն գործել իրենց սկզբնական ուժով։

Հարցում թիւ 130. Ոչ­կաթողիկէ քրիստոնեաները նաեւ մեր քոյրերն ու եղբայրներն ե՞ն։
Բոլոր մկրտեալները մաս կը կազմեն Յիսուս­Քրիստոսի Եկեղեցւոյն. Այս պատճառաւ` այն մկրտեալները որոնք ամբողջական հաղորդակցութեան մէջ չեն կաթողիկէ Եկեղեցւոյ հետ, կոչուած են քրիստոնեայ եւ այսպէսով անոնք իրապէս մեր քոյրերն ու եղբայրներն են։
Անջատումները Քրիստոսի միակ Եկեղեցւոյ մէջ` ծնունդ առած են Քրիստոսի վարդապետութեան կեղծարարութիւններէն, մարդկային սխալներէ եւ հաշտութեան անբաւարար կամքէ ­ մանաւանդ աստիճանաւոր եկեղեցականներու կողմէ։ Այսօրուայ քրիստոնեաները պատասխանատու չեն Եկեղեցւոյ մէջ տեղի ունեցած պատմական բաժանումներուն։ Մարդկութեան փրկութեան համար` Սուրբ Հոգին կը գործէ հաւասարապէս կաթողիկէ Եկեղեցիէն բաժնուած եկեղեցիներու եւ եկեղեցական հասարակութիւններու մէջ։ Գոյութիւն ունեցող բոլոր պարգեւները, ինչպէս զոր օրինակ Սուրբ Գիրքը, Խորհուրդները, հաւատքը, յոյսը, սէրը եւ միւս բոլոր բարեմասնութիւնները, յառաջ կու գան Քրիստոսէն։ Հոն ուր կ՛ապրի Քրիստոսի Հոգին, կայ ներքին ուժականութիւն մը որ ուղղուած է դէպի ՙվերանաորոգումը միութեան՚, որովհետեւ այն ինչ որ իրեն կը պատկանի` կը ձգտի հաւաքուելու։


Զրոյց երեսուն­եօթերորդ – Գլուխ Գ.ԿԸ ՀԱՒԱՏԱՄ ԵԿԵՂԵՑՒՈՅՆ`
ՄԻԱԿ, ՍՈՒՐԲ, ԿԱԹՈՂԻԿԷ ԵՒ ԱՌԱՔԵԼԱԿԱՆ (3)

Հարցում թիւ 131. Ի՞նչ ընելու ենք քրիստոնեաներու միութեան համար։
Խօսքով ու գործով մենք պէտք է մտիկ ընենք Քրիստոսի, որուն բացայայտ կամքն է որ բոլորը մէկ ըլլան (Յովհաննէս, 17,21)։
Երիտասարդ թէ տարէց, քրիստոնեաներու միութիւնը աշխատանք մըն է որ բոլոր քրիստոնեաներուն կը վերաբերի։ Միութիւնը Յիսուսի ամենաջերմ փափաքներէն մին եղաւ. Ան աղօթեց Հօրը` ըսելով. Թող բոլորը մէկ ըլլան… որպէսզի աշխարհը հաւատայ թէ դուն ղրկեցիր զիս (Յովհաննէս 17,21)։ Բաժանումները կը նմանին վէրքերու` Քրիստոսի մարմնոյն մէջ, անոնք ցաւ կը պատճառեն եւ կը թարախոտին։ Բաժանումները կ՛առաջնորդեն դէպի թշնամութիւն, անոնք կը տկարացնեն հաւատքը եւ քրիստոնեաներու հանդէպ համարումը։ Որպէսզի բաժանումներու գայթակղութիւնը աշխարհէն արմատախիլ ըլլայ, հարկ է որ իւրաքանչիւրը դարձի գայ, բայց ունենայ նաեւ աւելի լաւ հասկացողութիւն մը իր սեփական համայնքի հաւատքին եւ անոր տարբերութիւններուն միւսներուն հետ. Իսկ ամէնէն աւելի` հարկ է որ գոյութիւն ունենան հասարակաց աղօթք եւ համագործակցութիւն քրիստոնեաներու միջեւ, ի սպաս մարդկութեան։ Գալով Եկեղեցւոյ պատասխանատուներուն` պէտք չէ թողուն որ ընդհատուի միութենական երկխօսութիւնը։

Հարցում թիւ 132. Ինչու՞ Եկեղեցին սուրբ կը կոչենք։
Եկեղեցին սուրբ է ոչ թէ որովհետեւ իր բոլոր անդամները սուրբ են, այլ որովհետեւ Աստուած սուրբ է եւ ան է որ կը գործէ Եկեղեցւոյ մէջ։ Եկեղեցւոյ բոլոր անդամները սրբացուած են մկրտութեամբ։
Ամէն անգամ որ թոյլ կու տանք աստուածային Երրորդութեան գործելու մէր մէջ, մեր սէրը կ՛աճի, կը սրբանանք եւ կը բուժուինք։ Սուրբերը սիրահարներ են, ոչ որովհետեւ միւսներէն աւելի լաւ սիրել գիտեն, այլ որովհետեւ Աստուած յուզած է անոնց սիրտը։ Անոնք կը փոխանցեն մարդոց այն սէրը զոր ստացած են Աստուծմէ, սակայն իրենց յատուկ եղանակով, որ յաճախ ինքնատիպ է։ Հասնելով Աստուծոյ մօտ` իրենք եւս կը սրբացնեն Եկեղեցին, որովհետեւ իրենց ՙերկինքը կ՛անցընեն՚ մեզի նեցուկ հանդիսանալով Սրբութեան ճամբուն մէջ։